Jaloers op die andere moeder..

Jaloezie is iets dat niet echt in mij zit. Ik kan wel eens iemand bewonderen, maar daar blijft het bij. Jaloezie stond niet in mijn woordenboek.

En toch ben ik sinds kort jaloers op die andere moeder….

---

Ik zie die andere moeder tiptop verzocht haar kinderen afzetten bij het kinderdagverblijf. Ik vraag me af hoe dan? Staan die vrouwen halverwege de nacht op, om hun haar en gezicht te doen? Ik bedoel om er zo uit te zien, heb je minimaal een uur nodig lijkt mij. Waar haal je dat uur? Kun je het ergens kopen? 

Mijn kind ligt om half 6 ‘s ochtends al te huilen. Dat zou betekenen dat ik om half 5 een wekker zou moeten zeggen. Het tijdstip dat onze dochter ook graag van zich laat horen. Bovendien laat ze zich ook graag horen van 1 tot 3, dus half 5 vind ik toch echt iets te vroeg.

Eerlijk gezegd ben ik wel eens jaloers op die andere moeders die er wel tiptop uitzien. Ik sta 9 van de 10 keer ongedoucht met een slobbertrui en een niet matchende broek op het kinderdagverblijf. Op de dagen dat de kinderen thuis zijn is het niet veel beter. Pas tijdens het middagdutje heb ik de tijd om mijn wenkbrauwen eindelijk te epileren. En heel eerlijk, vaak verkies ik zelf een dutje doen boven epileerwerk. Dan maar een oerwoud boven mijn ogen. 

Gek genoeg zijn de vrouwen die er dus goed verzorgd uitzien ook nog eens vrouwen met een goed verzorgd huishouden. Daar vind je niet overal random ronslingerende sokken. Wederom vraag ik me af hoe dit mogelijk is? Ik kom sokken op de vreemdste plekken in mijn huis tegen.

Sinds de geboorte van mijn dochter heb ik het al opgegeven om mezelf, man en kinderen te voorzien van matchende sokken. 

Maar in het huis van die andere moeder, zie je geen rondslingerende was, geen vaat, geen rommeltjes en troepjes. Mijn huis lijkt overgenomen door rommeltjes en troepjes om over de was nog maar te zwijgen.

Goed zwijgen kan ik niet. Wanneer ik de was ga vouwen moet ik eerst een fort om mezelf heen bouwen, omdat anders meneertje wilt helpen. En hoe lief zijn hulp ook is, vaak resulteert het erin dat de pas opgevouwen stapels was verspreid liggen over de vloer. En ik dus weer overnieuw kan beginnen. Wanneer ik geluk heb hoef ik enkel te vouwen, met een beetje pech is de kleding gevallen in de chocopasta boterham die er nog lag van het ontbijt. Dan kan alles weer de was in.
Ik bouw dus een fort om dat tegen te gaan. Ik zet stoelen en andere obstakels om mij heen zodat mijn was beschermd is. Ik had nooit kunnen bedenken dat het moederschap zo ontzettend glamorous (of beter glamorloos) is.

Hoe andere moeders het voor elkaar krijgen om dit gestroomlijnd te doen is mij een heel groot raadsel.

En man wat ik ben jaloers op vrouwen die gezellig met vriendinnen ‘s avonds uit eten gaan en daarna nog gaan borrelen. Hoe doen jullie dat? Ik ben doodop om 7 uur en wil alleen nog maar naar bed. Als ik kan kiezen tussen gezellig borrelen of slapen, kies ik altijd slapen. Slapen is namelijk goud. 

---

Het moederschap doet wat met een mens. Het lijkt onwerkelijk dat ik ooit zonder schuldgevoelens, jaloezie en met energie door het leven ging. Doe me een plezier wanneer je me ziet, lieg alsof het over Sinterklaas gaat en vertel me dat ik er net zo goed uitzie als de vrouw naast me met geborstelde haren, make-up en een matchende outfit.

*geschreven met enigszins sarcastische blik en een overdreven houding 😉